maandag 23 september 2013

Niet zo'n date

De repetitie van het koor had zijn eerste helft gehad. We stonden tijdens de koffiepauze met elkaar te praten.

'Ik heb volgende week een date met een boer uit Flevoland', zei ik.

De dirigent, ongetwijfeld verzonken in een harmonische overpeinzing betreffende de koorklank, keek me verontrust aan en het gesprek viel even stil.

Ze kent Abe, en vroeg me laatst nog hoopvol of ik onlangs wellicht per ongeluk een bruidsboeket had gevangen [niet, maar dat terzijde]. Als ik blij kijk vraagt ze vaak of het goed gaat met mijn geliefde. En ze hoort daarbij mogelijk klokken luiden in de verte [maar ik kan niet in haar hoofd kijken natuurlijk].

'Abe weet ervan hoor', zei ik.

Ze keek niet gerustgesteld en wachtte op uitleg en ondertiteling.

'Niet zó'n date!' riep ik, terwijl ik rood aanliep.

Ik gebruik het woord daten af en toe voor afspraken buiten het romantische gebeuren, en dat valt niet altijd goed bij de mensen tegen wie ik er dat soort dingen uit flap.

Mijn date is twintig jaar ouder dan ik ben, waarschijnlijk gelukkig verbonden met een fijne vrouw en hij heeft kindertjes. Je kunt nooit weten hoe het loopt in het leven, maar laten we niet vergeten dat een mens wel erg gestoord moet zijn om een uniek iemand als Abe aan de kant te schuiven. Het wordt niet zo'n date, kortom.

Maar het klopt: Ik heb een afspraakje. Met een wildvreemde die ik via wordfeud heb ontmoet. Gezien de mate waarin wordfeud ons beider verslaving is -en waarin het dus bijzonder goed klikt-, zou je echter waarschijnlijk beter kunnen spreken van lotgenotencontact dan van een date.

Twee verslaafden bij elkaar - het zou me niet verbazen als er een scrabble-bord aan te pas gaat komen.

Anna, zei je nou een wildvreemde?

Wij vrouwen worden anno 2013 nog steeds gewaarschuwd voor mannen in het algemeen, want je kunt nooit weten wat voor rare figuren er rondlopen. Ik vertrouw echter op mijn vermogen om de mensen te kiezen met wie ik omga. Engerds zijn niet veilig bij mij en mijn intuïtie is volgens mij dik in orde [maar vertel dat de psychopaat die straks tegenover me zit, lachend in zijn vuistje, kettingzaag in zijn binnenzak].

'Ja maar, hoezo een date, dan' vroeg koorvriendin M.

Ik gooide mijn koffie over de vloer, wat al met al niet heel gecoördineerd over kwam, en vroeg me af hoe ik me enigszins geloofwaardig uit deze benarde positie ging redden.

[wordt vervolgd, wanneer ik de niet zo'n date overleef tenminste]


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Schrijf hier iets, als je daar zin in hebt!