Studiezaal

De studiezaal op de zevende verdieping - een woensdag in juli. Buiten: zomer. Vlijt alom hier, door iedereen, en ook door mij. Hoofdstuk drie, ik zal je bedwingen! Iedereen lijkt hier aan een scriptie te ploeteren, ik zie overal pdf-bestanden en woordenbrijen met door een begeleider ingevoegde opmerkingen in roze zijvlakjes. Er wordt druk getypt. Sommige bewoners van deze productieve verdieping spreken met een zweem van weemoed over hun minder onfortuinlijke vrienden die de luxe hebben hun middag aan de heerlijkheden van park of strand te besteden. Zij wel. Zon, warmte, een weemoedig verlangen, en hierbinnen de noodzaak tot meerdere laagjes kleding om de koelte van de airco te weren uit de stramme botten. En de hersenen. Die gaan door hitte in de slaapstand, maar ook door deze door de universiteit gefaciliteerde vrieskou. De stress inherent aan het schrijven van een scriptie zorgt toch al voor verkrampte spieren, die ook niet welwillend reageren op de taaie uitdaging van luchtverkoeling. Het lichaam schreeuwt naar buiten te willen rennen, en "nee!" - de geest interumpeert en verordonneert harde arbeid. Die scriptie moet af, liever nu dan "ooit". Mening wetenschappelijk slagveld wordt hier betreden, in deze studiezaal op de zevende verdieping. Niet voor het eerst hier te observeren: een flirtend paartje dat geen acht slaat op de ongeschreven regels van de fluisterzone. (ongeschreven? Het bordje boven de ingang zegt toch duidelijk 'fluisterzone') Zij: 'Liefje, ga jij dan een flesje water voor me halen' Hij: 'Nee waarom zou ik dat doen, ja, je bent een prinsesje, dat weet ik' (einde scene)