Ik vrees dat ik later een midlifecrisis krijg. Waarschijnlijk zo
rond mijn vijfstigste, maar waarschijnlijker
nog eerder.
Hoe ouder je wordt,
hoe gekker je gaat denken?
Levensvraagstukken waar ik nu mee worstel
zullen vrees ik
op mijn vijfstigste
irrelevant lijken:
zo irrelevant dat zich
zelfverwijtende spijtvragen
gaan opdringen:
Waarom heb ik niet...
Waarom deed ik niet...
Hoe kwam ik erbij om....
Ik zou als ik nu terug kijk dit...
...anders doen! Wat bezielde me...
Het is goed dat ik dat nu al weet, dan kan ik er alvast rekening mee houden.
Waar een mens zich wel niet druk om kan maken.
Gelukkig heb ik nu andere problemen:
GJ, vriend van E. en fanatiek wordfeuder + stabiel terugleggende tegenstander, opende het spel met een woord voor een astronomisch hoog aantal punten. Dat potje heb ik niet meer gewonnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Schrijf hier iets, als je daar zin in hebt!