"Wilt u zich herinschrijven voor het komend studiejaar?"
Nee.
Good for me. Eindelijk volwassen. Nu nog...
(een huis, kind, auto, baan - zo'n baan -
Maar Herman wilde het ooit anders
En denkt daar nu al maanden aan)*
Bovenstaande strofe komt uit een lied van Acda en de Munnik, een bekend lied van Acda en de Munnik. Wie het raadt mag het voor zichzelf neuriën.
- zij waren de eersten die ik Amsterdam hoorde bezingen
Jacques Brel had dat ook al gedaan, maar die klonk niet positief
(en die kende ik nog niet)
Acda en de Munnik waren ook niet al te extatisch:
ze lieten huilen in het Vondelpark,
oeverloos slenteren langs de gracht,
dolen achter het Centraal,
werkloos dromen van de roem en de muziek.
Het zat hun personages niet mee.
Ze observeerden eindeloos verlangen maar geen vervulling.
Maar ze zongen over het gevoel van "Amsterdammer te zijn" -
niet omdat het daar gebeurt, de feesten of de festivals of de grootse zaken -
maar gewoon, om het leven. Zelf ook niet geboren of getogen - maar "wannabe" - ook maar naar de stad getrokken voor studie of een droom, of een meisje
(En ik kwam uit een dorpje
Maar woonde midden in de stad
Alle drie echte Amsterdammers
Zonder dat een van ons er een jeugdherinnering had)**
Net als ik een "wannabe" ben.
De aantrekkingskracht van Amsterdam is moeilijk te beschrijven. Er gebeurt hier niets dat elders niet ook gebeurt.
Waarom zou ik blijven? Met het aflopen van mijn studie eindigt mijn contract met de stad.
Het is duur, vol en het stinkt. Toch trekt het.
En ik wil hier voorlopig zijn, vrees ik.
* Uit: Als het vuur gedoofd is (omdat zij het zijn)
** Uit: Andere Maan (omdat het kan)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Schrijf hier iets, als je daar zin in hebt!