Rivierenbuurt

Een avondwandeling door de straten der wateren: Waalstraat, Amstelkade, Scheldeplein.

Ik wandel langs donkere en verlichte woonkamers naar de Amstel en weer terug.

Weinig mensen thuis, zo lijkt.
Zijn ze op vakantie?

Misschien zijn ze uit, de bewoners van deze buurt. De stad in, het bruisende leven levend, theater, film, cultuur, de kroeg in!

Misschien niet.

Over de rivier roeien twee mannen op fors tempo langs de plek waar ik sta. Ze verdwijnen met de laatste avondzon.

Als ik terug langs de huizen loop valt op dat de ene helft van de thuisgebleven bewoners naar de Olympische Spelen zit te kijken (schietsport en kogelstoten zijn, zeg maar, niet echt mijn ding) en dat een klein aantal mensen zich vermaakt met het door mij gemiste Zomergasten van de vpro*.

Verder onderzoek wijst uit dat de bakfiets hier zeer populair is. Ik struikel over zeker zeven gevallen die de trottoirs (ont)sieren.

Bij thuiskomst hangt poes F. in de gordijnen. Duidelijk gevalletje van 'opvoeding gezocht'.

*Van journalist J. krijg ik per sms kerend persbericht door dat de gast een migraineaanval kreeg en de uitzending is stopgezet. Live op tv, ik zeg je, bij Zomergasten is meestal altijd wel wat te beleven. Regie-overweging: gast aan contract houden en met migraineaanval en al op tv vertonen? Camera's meenemen naar kleedkamer? Gast liggend op bed met ooglapjes op verder interviewen (presentator Jan als een soort moderne Freud naast de divan)? Nee, de tijden van Big Brother liggen gelukkig achter ons. De gast mag naar huis, de kijker mag een boek pakken.

Thee, boek, kat (die staart achterna rent). Ook zonder tv volop entertainment.